Over India

Hoi allemaal, ik heb de laatste tijd het updaten van mijn blog een beetje verwaarloosd omdat er hier elke dag weer wat te doen is. Maar om jullie weer een beetje up-to-date te brengen van mijn avonturen volgen hier enkele ervaringen die ik de laatste weken beleefd heb.

De stranden van Goa
Mijn eerste kennismaking met lokale bussen was zoals alles in Zuid-India één grote chaos. Bij busstations staan tientallen bussen waarbij het naamplaatje van de eindbestemming alleen in de lokale taal of Hindi aangegeven staat, maar iedereen is erg behulpzaam dus na twintig keer navragen vind je altijd de goede bus. De stranden van Goa zijn stuk voor stuk schitterend, als plaatjes uit een reiscatalogus. Genieten van een lokaal biertje bij zonsondergang, met je voeten door het zand woelen, een frisse duik nemen en wakker worden met het geluid van zacht kabbelende golven op de achtergrond. The good life. Minpunt is echter dat de Russen dit ook ontdekt hebben. Ze zijn totaal niet geïnteresseerd in contact met anderen, dus gesprekken aanknopen was nogal moeilijk.

In Arambol en Anjuna heb ik fantastische dagen beleefd met Indische gasten die zelf ook op vakantie waren in Goa. Ze vinden het allemaal fantastisch dat je als buitenlander hun land komt ontdekken en laten het land dan ook graag op haar beste kant zien. Uiteindelijk vroegen ze allemaal of ik voor hun een paar meisjes kon versieren, maar dat zat er toch niet echt in. Ook het Holi Festival viel toevallig in de dagen dat ik in Anjuna was. Iedereen begint al vroeg met kleuren gooien en na een korte tijd zat ik zelf ook helemaal onder de pigment (die achteraf niet uit de kleren te wassen viel, maar achja). Fantastisch hoe iedereen helemaal los gaat, op die enkele dagen in het jaar dat ze mogen drinken en roken.


Hampi
Voor iedereen die nog nooit in Hampi is geweest: stel je een soort woestijngebied voor met enorme rotsen die in de meest onwaarschijnlijke posities op elkaar gestapeld zijn, en in dit woestijngebied liggen tientallen enorme tempels die qua stijl enigszins aan Angkor Wat in Cambodia doen denken. Aangezien het nog steeds een tempelstad is mag je (officieel) geen alcohol drinken, maar met een gemiddelde temperatuur van 40 graden heb je daar ook weinig behoefte aan. Op weg naar dit kleine stukje paradijs op aarde leerde ik een Japanse jongen kennen waarmee ik de eerste dagen opgetrokken heb.

Uiteindelijk besloten we samen om twee scooters te huren en de omgeving wat meer te verkennen. Het draaide uit op een heel avontuur. Het gebied rond Hampi wordt in tweeën gedeeld door een rivier, die alleen over te steken valt met een boot. Aan het einde van de dag brachten we onze scooters terug naar het verhuurbedrijf, maar toe bleek dat we per ongeluk een scooter hadden meegenomen van een andere verhuurder (schijnbaar passen de sleutels op alle scooters van hetzelfde merk, zoals bij oude volkswagen bussen) en onze eigen scooter hadden laten staan bij een tempel aan de andere kant van de rivier!!! Wat nu? Vol in paniek zijn we met de verhuurder teruggereden naar de boot om aan de andere kant van de rivier te komen. Daar vonden we gelukkig de scooter terug - volgens onze verhuurder een even grote kans als de loterij winnen, want een scooter die weg geraakt is in India is voor eeuwig weg. Probleem 1 opgelost, maar nu moeten we nog terug naar de andere kant van de rivier. Onmogelijk, want de boot was gestopt en weigerde ons nog een keer mee te nemen. Echter is dit wel India en dient er zich altijd wel een oplossing aan. Die kwam die in de vorm van een tenger mannetje dat een soort rieten mand met plastic zeil eronder over de rivier roeide (het woord roeiboot zou dit ding echt te veel eer aandoen). Met twee scooters en zes man aan boord, water tot aan de rand, begonnen we aan de oversteek. Halverwege bleek er ook nog eens een gat ter grootte van een vinger in het zeil te zitten, maar uiteindelijk kwamen we toch veilig aan de overkant. Don't worry, be Hampi!


Ooty en het Wayanad Wildlife Reserve
In de tussentijd heb ik ook nog mijn verjaardag gevierd met wat vrienden die ik in Mysore heb leren kennen. Gezellig wat biertjes gedronken in een bar en samen uit gaan eten. Helaas hebben we de dag erna geheel doorgebracht op het toilet vanwege voedselvergiftiging of iets dergelijks. At home we talk about the weather, here we talk about the belly - wijze woorden van een stel Zweden die deze reis meerdere malen zijn uitgekomen. Toen we ons wat beter voelden zijn we vanuit hier verder gereis naar het Wayanad Wildlife Reserve; één van de grootsten in India. Helaas bleek het park zelf gesloten te zijn vanwege het droge seizoen, dus geen olifanten en tijgers :(.


Kannur, Calicut en Fort Kochi
Dus zijn we maar weer terug naar de kust van de staat Kerala gegaan. Kannur bleek echter volstrekt ontoeristisch, dus toen we in het donker op het busstation hier aankwamen was het haast onmogelijk om een hostel/hotelkamer voor een redelijke prijs te vinden. Wederom diende zich een oplossing aan, ditmaal in de vorm van een vriendelijke oude man die een homestay had enkele kilometers verderop. Aangezien we hem aan zijn eigen kinderen deden denken wilde hij ons voor een prikje in zijn gastenverblijf laten slapen.

Toen we wakker werden en het buiten licht konden we aanschouwen in wat voor een paradijs we aangekomen waren. Het huis lag vlak aan een idyllisch goudgeel strand, dat werd afgegrensd door wuivende palmbomen en helemaal vrij was van toeristen en dus ook vrij van rotzooi. Logischerwijs zijn we hier dus ook een aantal dagen gebleven. De eigenaar bleek tevens een expert te zijn in lokale rituelen die 'Theyyam' worden genoemd en die iedere nacht ergens anders plaatsvonden. Hij nam ons mee en hier zagen we onder andere een man die zich slechts gehuld in een mantel van kokosbladeren meerdere malen in een vuur neervlijdde, en een priester die in een trance werd gebracht waarna hij vijf hanen slachtte.

Tegelijkertijd waren de verkiezingen in India in volle gang en dat ging er nogal anders aan toe dan in Nederland. In de aanloop naar het stemmen reden overal jeeps rond met boxen waardoor de blèrende stem van één of andere volksvertegenwoordiger te horen was. Voor veel mensen leeft de keuze tussen de twee hoofdpartijen enorm, mooi om mee te maken. In de staat Kerala wordt de communistische partij nog door veel mensen gesteund en zijn er overal vlaggen of posters te vinden met het welbekende symbool van de hamer met sikkel. Alleen had niemand ons verteld dat tijdens de verkiezingen alle drankverkoop gesloten was, bummer.